Search

Loading

Content

24 April 2012

បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ ៣

តីណិ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថូនិ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ ៣​ គឺ៖

១. ទានមយំ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​សម្រេច​ដោយ​ទាន

២. សីលមយំ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​សម្រេច​ដោយ​សីល

៣. ភាវនាមយំ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​  បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​សម្រេច​ដោយ​ភាវនា

( បិដក​លេខ​ ១៩​ ទំព័រ​ ១៤០​ )​

អធិប្បាយ

គប្បី​ជ្រាប​វិនិច្ឆ័យ​ក្នុង​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ដូច​ត​ទៅ​​នេះ៖

ទាន​នុ៎ះ​ឯង​ ឈ្មោះ​ថា​ ទានមយ ។​ ការ​ធ្វើ​បុណ្យ​នោះ​ផង​ វត្ថុ​ ( គឺ​ទី​តាំង )​ នៃ​បុញ្ញានិសង្ស​ទាំង​នោះ​ផង​ ហេតុ​នោះ​ ទើប​ឈ្មោះ​ថា​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ ( ហេតុ​ជា​ទី​តាំង​នៃ​បុណ្យ )​ សូម្បី​ក្នុង​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ដទៃ​ទៀត​ ក៏​មាន​ន័យ​នេះ​ដូច​គ្នា ។​ តែ​ដោយ​អត្ថ​ គប្បី​ជ្រាប​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ទាំង​ ៣​ យ៉ាង​នេះ​ ព្រម​ទាំង​បុព្វភាគចេតនា​ ( ការ​តាំង​ចិត្ត​មុន​នឹង​ធ្វើ )​ និង​អបរភាគចេតនា​ ( ការ​តាំង​ចិត្ត​ក្រោយ​ពី​ធ្វើ​ហើយ )​ ដោយ​អំណាច​នៃ​ចេតនា​ដែល​សម្រេច​ដោយ​ទាន​ជា​ដើម​ ដែល​បាន​ពោល​ទុក​ហើយ​ខាង​ដើម ។​ និង​ក្នុង​រឿង​នេះ​ បុគ្គល​ធ្វើ​កម្ម​យ៉ាង​ណា​នី​មួយ​ ដោយកាយ​ ចាប់​តាំង​ពី​បុព្វភាគចេតនា​ ក៏​ចាត់​ជា​កាយកម្ម ។​ កាល​បន្លឺ​វាចា​ដែល​មាន​សេចក្តី​យ៉ាង​នោះ​ ចាត់​ជា​វចីកម្ម ។​ កាល​មិន​បាន​ញ៉ាំង​អង្គ​នៃ​កាយ​ និង​អង្គ​នៃ​វាចា​ឲ្យ​កម្រើក​ គិត​ដោយ​ចិត្ត​
( តែ​ម្យ៉ាង )​ ក៏​ចាត់​ជា​មនោកម្ម​ ម្យ៉ាង​ទៀត​ សម្រាប់​អ្នក​ឲ្យ​ទានវត្ថុ​មាន​បាយ​ជា​ដើម​ ( ក្នុង​វេលា​ដែល​ពោល​ថា )​ ខ្ញុំ​ឲ្យ​បាយ​ជា​ទាន​ ជា​ដើម​ក្តី​ ក្នុង​វេលា​ដែល​រលឹក​ឃើញ​ដល់​ទានបារមី​ហើយ​ ឲ្យ​ក្តី​ ចាត់​ជា​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ សម្រេច​ដោយ​ទាន ។​ តាំង​នៅ​ក្នុង​វ័ត​ និង​សីល​ហើយ​ឲ្យ​ ចាត់​ជា​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​សម្រេច​ដោយ​សីល ។​ ផ្តើម​ពិចារណា​ដោយ​ការ​អស់​ទៅ​ សូន្យ​ទៅ​ហើយ​ឲ្យ​ ចាត់​ជា​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ សម្រេច​ដោយ​ភាវនា ។​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុដទៃ​ទៀត​ ៧​ យ៉ាង​ គឺ​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ដែល​ប្រកប​ដោយ​ការ​គោរព​កោត​ក្រែង​ ប្រកប​ដោយ​ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ ( ជួយ​ធ្វើ​កិច្ច​របស់​អ្នក​ដទៃ )​ ការ​ចែក​ចំណែក​បុណ្យ​ ការ​អនុមោទនា​ចំណែក​បុណ្យ​ ដែល​សម្រេច​ដោយ​ការ​សម្តែង​ធម៌​ ដែល​សម្រេច​ដោយ​ការ​ស្តាប់​ធម៌​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​គឺ​ សេចក្តី​យល់​ឃើញ​ត្រូវ​ ដូច្នេះ ។​ បណ្តា​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ទាំង​ ៧​ នោះ​ ការ​គោរព​កោត​ក្រែង​ គប្បី​ជ្រាប​ដោយ​អាការ​ដូច​ ឃើញ​ភិក្ខុ​ជា​ថេរៈ​ហើយ​ ក្រោក​ឡើង​ ទទួល​បាត្រ​ ចីវរ​ ថ្វាយ​បង្គំ​ ប្រគេន​ផ្លូវ​ជា​ដើម ។​ ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ គប្បី​ជ្រាប​ដោយ​ការ​ធ្វើ​វត្ត​បដិបត្តិ​ដល់​ព្រះ​ភិក្ខុ​អ្នក​ចាស់​ជាង​ខ្លួន​ ដោយ​ការ​ដែល​ឃើញ​ភិក្ខុ​ចូល​ស្រុក​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត​ហើយ​ កាន់​បាត្រ​ទៅ​បបួល​ដឹក​នាំ​គេ​ ប្រមូល​​ភិក្ខា​ក្នុង​ស្រុក​ និង​ដោយ​ការ​បាន​ស្តាប់​ថា​ “ទៅ​យក​បាត្រ​របស់​ពួក​ភិក្ខុ​មក”​ ដូច្នេះ​ហើយ​ ប្រញាប់​ទៅ​នាំ​បាត្រ​មក​ជា​ដើម ។​ ការ​ឲ្យ​ចំណែក​បុណ្យ​ គប្បី​ជ្រាប​ដោយ​ការ​ថ្វាយ​បច្ច័យ​ ៤​ ហើយ​ ( តាំងចិត្តឧទ្ទិស ) ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ថា “ចំណែក​បុណ្យ​ចូរ​មាន​ដល់​សព្វសត្វ” ។​ ការ​អនុមោទនា​ចំណែក​បុណ្យ​ គប្បី​ជ្រាប​ដោយ​ការ​អនុមោទនា​ចំណែក​បុណ្យ​ដែល​អ្នក​ដទៃ​ឲ្យ​ថា​ “សាធុ​ ប្រពៃ​ណាស់” ។​ ភិក្ខុ​មួយ​រូប​តាំង​នៅ​ក្នុង​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ថា​ “ជន​ទាំង​ឡាយ​នឹង​ស្គាល់​យើង​ជា​ធម្មកថិក​ ដោយ​ឧបាយ​យ៉ាង​នេះ”​ ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​លាភ​ សម្តែង​ធម៌​ ទង្វើ​នោះ​មិន​មាន​ផល​ច្រើន​ទេ ។​ ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ទៀត​ សម្តែង​ធម៌​ដែល​ខ្លួន​ស្ទាត់​ដល់​ជន​ដទៃៗ​ ដោយ​មិន​បាន​សង្ឃឹម​ផល​តប​ស្នង​ នេះ​ឈ្មោះ​ថា​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ សម្រេច​ដោយ​ការ​សម្តែង​ធម៌ ។​ បុគ្គល​ម្នាក់​ កាល​នឹង​ស្តាប់​ធម៌​ ក៏​ស្តាប់​ដោយ​បំណង​ថា​ “ជន​ទាំង​ឡាយ​ នឹង​ស្គាល់​យើង​ថា​ ជា​អ្នក​មាន​សទ្ធា​ដោយ​អាការ​យ៉ាង​នេះ”​ ទង្វើ​នោះ​មិន​មាន​ផល​ច្រើន​ទេ ។​ បុគ្គល​ម្នាក់​ ស្តាប់​ធម៌​ដោយ​ចិត្ត​បង្អោន​ទៅ​រក​ប្រយោជន៍​ថា​ “នឹង​មាន​ផល​ច្រើន​ដល់​អាត្មា​អញ​ដោយ​អាការ​យ៉ាង​នេះ”​ នេះ​ឈ្មោះ​ថា​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ សម្រេច​ដោយ​ការ​ស្តាប់​ធម៌​ ចំណែក​ការ​ធ្វើ​សេចក្តី​យល់​ឃើញ​ត្រូវ​ ជា​លក្ខណៈ​កំណត់​សម្រាប់​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​គ្រប់​យ៉ាង ។​ តាម​ពិត​ ជន​ធ្វើ​បុណ្យ​យ៉ាង​ណា​នី​មួយ​ក៏​ដោយ​ មាន​ផល​ច្រើន​បាន​ ក៏​ដោយ​សេចក្តី​យល់​ឃើញ​ត្រូវ​នុ៎ះ​ឯង។​ បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ទាំង​ ៧​ យ៉ាង​នេះ​ គប្បី​ជ្រាប​ថា​ សង្គ្រោះ​ចូល​​នឹង​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ ៣​ យ៉ាង​ខាង​ដើម​ នុ៎ះ​ឯង​ ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ ។​ ក្នុង​ទី​នេះ​ ការ​គោរព​កោត​ក្រែង​ និង​ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ ( ជួយ​ធ្វើ​កិច្ច​របស់​អ្នក​ដទៃ )​ សង្គ្រោះ​ចូល​ក្នុង​សីលមយបុញ្ញកិរិយាវត្ថុ, ការ​ឲ្យ​ចំណែក​បុណ្យ​ និង​ការ​អនុមោទនា​ចំណែក​បុណ្យ​ សង្គ្រោះ​ចូល​ក្នុង​ទានមយបុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​,​ ការ​សម្តែង​ធម៌​ និង​ការ​ស្តាប់​ធម៌​ សង្គ្រោះ​ចូល​ក្នុង​ភាវនាមយបុញ្ញកិរិយាវត្ថុ,​ ការ​យល់​ឃើញ​ត្រូវ​ សង្គ្រោះ​ចូល​ក្នុង​បុញ្ញកិរិយាវត្ថុ​ទាំង​ ៣ ។

0 មតិ:

Post a Comment

សូម​ស្វាគមន៍​ការ​ចូល​មកកាន់​ទំព័រ​នេះ​ ។​
Contact me on Facebook Follow me on Twitter Subscribe to RSS Email me

Total Pageviews

អត្ថបទ​ចៃ​ដន្យ