Search

Loading

Content

29 February 2012

ការ​ភ្លេច​ស្មារតី​ និង​អសម្បជញ្ញៈ

មុដ្ឋស្សច្ចំ            សេចក្តី​ភ្លាំង​ភ្លាត់​សតិ

អសម្បជញ្ញំ       មិន​ដឹង​ខ្លួន

អធិប្បាយ

ពាក្យ​ថា​ មុដ្ឋស្សច្ចំ​ គឺ​ ការ​នៅ​ដោយ​ខ្វះ​ខាត​ស្មារតី​ សម​ដូច​ដែល​លោក​ពោល​ទុក​ថា​ “តត្ថ កតមំ មុដ្ឋស្សច្ចំ? យា អសតិ អននុស្សតិ អប្បដិស្សតិ អស្សរណតា អធារណតា បិលាបនតា សម្មុស្សនតា, ឥទំ វុច្ចតិ មុដ្ឋស្សច្ចំ បណ្តា​ធម៌​ទាំង​នោះ​ មុដ្ឋស្សច្ចៈ​ តើ​ដូច​ម្តេច?​ គឺ ការ​គ្មាន​ស្មារតី​ ការ​នឹក​មិន​ឃើញ​ ការ​ភ្លេច​ស្មារតី​ ការ​រលឹក​មិន​បាន​ ការ​មិន​បាន​ចាំ​ទុក​ ការ​ភ្លេច​ភ្លាំង​ ការ​វង្វេង​ នេះ​ហៅ​ថា​ មុដ្ឋស្សច្ចៈ” ។

[ បទ​ថា​ អសតិ​ ( ការ​គ្មាន​ស្មារតី )​ បាន​ដល់​ នាមក្ខន្ធ​ ៤​ ដែល​វៀរ​ចាក​សតិ ។ ]

ពាក្យ​ថា​ អសម្បជញ្ញំ​ បាន​ដល់​ អវិជ្ជា​នុ៎ះ​ឯង​ ដែល​លោក​ពោល​ទុក​យ៉ាង​នេះ​ថា​ “​តត្ថ កតមំ អសម្បជញ្ញំ? យំ អញ្ញាណំ អទស្សនំ អវិជ្ជាលង្គី មោហោ អកុសលមូលំ បណ្តា​ធម៌​ទាំង​នោះ​តើ​ដូច​ម្តេច​?​គឺ​ ការ​មិន​ដឹង​ ការ​មិន​ឃើញ​ ជ័រ​ស្អិត​គឺ​អវិជ្ជា​ សេចក្តី​វង្វេង​ អកុសលមូល”។

0 មតិ:

Post a Comment

សូម​ស្វាគមន៍​ការ​ចូល​មកកាន់​ទំព័រ​នេះ​ ។​
Contact me on Facebook Follow me on Twitter Subscribe to RSS Email me

Total Pageviews

អត្ថបទ​ចៃ​ដន្យ