មានអ្នកខ្លះបានចោទព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ថា ព្រះអង្គទ្រង់សរសើរចំពោះតែទានដែលគេប្រគេនដល់ព្រះភិក្ខុសង្ឃក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាតែប៉ុណ្ណោះ ទ្រង់មិនគាំទ្រសរសើរទានដែលគេឲ្យដល់អ្នកបួសដទៃៗ ទៀតឡើយ តើសម្តីនេះពិតឬទេ?
ក្នុងគម្ពីរសុត្តន្តបិដក អង្គុត្តរនិកាយ តិកនិបាត ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ត្រាស់ថា “…ម្នាលវច្ឆៈ បុគ្គលណានិយាយថាព្រះសមណគោតមត្រាស់ថា គប្បីធ្វើទានចំពោះតថាគតតែម្នាក់ គប្បីឲ្យទានដល់សាវ័ករបស់តថាគតតែម៉្យាង មិនគប្បីធ្វើទានដល់សាវ័ករបស់អ្នកដទៃៗ ទៀតឡើយ ដូច្នេះ អ្នកនោះឈ្មោះថា មិននិយាយតាមពាក្យដែលតថាគតសំដែង ថែមទាំងមួលបង្កាច់តថាគតដោយពាក្យមិនល្អ មិនជាការពិត។
“...ម្នាលវច្ឆៈ បុគ្គលណាហាមអ្នកដទៃដែលកំពុងឲ្យទាន បុគ្គលនោះឈ្មោះថា រមែងធ្វើអន្តរាយដល់វត្ថុ ៣ យ៉ាង ជាចោរឆក់ប្លន់វត្ថុ ៣ យ៉ាង ចុះវត្ថុ ៣ យ៉ាងនោះអ្វីខ្លះ? វត្ថុ៣យ៉ាងនោះគឺ រមែងធ្វើឲ្យអន្តរាយដល់បុណ្យកុសលរបស់ទាយក ១ រមែងធ្វើអន្តរាយដល់លាភបដិគ្គាហក ១ បុគ្គលនោះខ្លួនឯងជាអ្នកត្រូវបានកម្ចាត់ និងត្រូវបានបំផ្លាញមុនគេ ១...។
“ម្នាលវច្ឆៈ ក៏តថាគតបានសំដែងដូច្នេះថា បុគ្គលណាជះទឹកលាងភាជនៈ ឬទឹកលាងផ្តិលទៅសូម្បីកន្លែងដែលសត្វនៅអាស្រ័យក្នុងថ្លុកជ្រាំ ឬអណ្តូងដែលស្មោកគ្រោក ក្បែរទ្វារផ្ទះដោយតាំងចិត្តថា សូមឲ្យសត្វដែលនៅអាស្រ័យក្នុងទីនោះ ចូរញ៉ាំងអត្តភាពឲ្យប្រព្រឹត្តទៅ ដោយវត្ថុនេះចុះ ដូច្នេះ ម្នាលវច្ឆៈ តថាគតពោលនូវកម្មដែលមានការជះលាងទឹកភាជនៈនោះជាហេតុថាជាទីមកនៃបុណ្យ ចាំបាច់ពោលថ្វីដល់កាធ្វើទានចំពោះមនុស្ស។
“…ប្រការមួយទៀត តថាគតរមែងពោលថា ទានដែលបុគ្គលឲ្យហើយដល់អ្នកមានសីល មានផលច្រើន ជាងការឲ្យដល់អ្នកដទៃ ទាំងអ្នកមានសីលនោះ ជាអ្នកលះអង្គ ៥ បានហើយ គឺ
១-កាមច្ឆន្ទៈ ( សេចក្តីផ្គងចិត្តចុះក្នុងកិលេសកាម និងវត្ថុកាម )
២-ព្យាបាទ ( គុំកួនអាឃាត ចំពោះអារម្មណ៍ដែលខ្លួនស្អប់ )
៣-ថីនមិទ្ធៈ ( សេចក្តីធុញទ្រាន់ ច្រអូសកាយ ច្រអូសចិត្ត )
៤-ឧទ្ធច្ចកុក្កច្ចៈ ( សេចក្តីអន្ទះអន្ទែងចិត្ត អណ្តែតអណ្តូងចិត្ត រំខានចិត្ត )
៥-វិចិកិច្ឆា ( សេចក្តីសង្ស័យមិនអស់មិនហើយ ងងឹតងងល់ មិនទុកចិត្ត )...
ប្រកបដោយអង្គ ៥ គឺ ប្រកបដោយសីលក្ខន្ធ ដែលជារបស់ព្រះអសេក្ខបុគ្គល ( ព្រះអរហន្ត ) ១ ប្រកបដោយសមាធិខន្ធ ដែលជារបស់ព្រះអសេក្ខបុគ្គល ១ ប្រកបដោយបញ្ញាខន្ធ ដែលជារបស់ព្រះអសេក្ខបុគ្គល ១ ប្រកបដោយវិមុត្តិខន្ធ ( ពួកធម៌ដែលនាំឲ្យធ្វើចិត្តឲ្យផុតពីកិលេសនិងសេចក្តីទុក្ខ ) ដែលជារបស់ព្រះអសេក្ខបុគ្គល ១ ប្រកបដោយវិមុត្តិញ្ញាណទស្សនក្ខន្ធ ( ពួកធម៌ដែលនាំឲ្យចាប់ចិត្ត យល់ដឹងជាក់ច្បាស់ក្នុងសភាវៈដែលរួចផុតចាកកិលេសនិងសេចក្តីទុក្ខ ) ដែលជារបស់ព្រះអសេក្ខបុគ្គល ១... តថាគតពោលថា ទានដែលបុគ្គលឲ្យហើយដល់លោកអ្នកដែលលះអង្គ ៥ បាន ប្រកបដោយអង្គ ៥ ដូចដែលពោលមកនេះ ជាទានមានផលច្រើន។”
ដកស្រង់ពី គេហទំព័រព្រះពុទ្ធសាសនាខ្មែរ
0 មតិ:
Post a Comment